DAY TWO

DAY TWO

Gaan met die banaan.

Lieve mensen in het nuchtere welvarende Holland,

WIJ HEBBEN EEN TOPDAG GEHAD! Zo, nu dat er ook weer uit is...

We zijn onze tweede dag in Bangkok begonnen met het wekkertje op klokslag half 6 om vervolgens om 6 uur aan te schuiven bij het heerlijke ontbijt. (dat wisten we toen nog niet, maar we kunnen het inmiddels bevestigen.) Daarna even snel de tas volproppen met alles wat je niet nodig hebt maar wel bij je moet hebben en naar de lobby om ons vervoer te zoeken. Het vervoer was een klein grappig mannetje dat geen engels sprak. en volgens mij eigenlijk helemaal niet eens kon praten. Ook goed dan zeggen wij ook niets. Onderweg richting de Bangkok Biking Tour weer even heerlijk genoten van de scheurtuks, racetaxi's en knetterbrommertjes. Uit het raam kijken is hier eigenlijk al genoeg :)

Eenmaal aangekomen bij de tour hoopte ik op dezelfde gids als vorig jaar, maar dit bleek helaas niet waar te zijn. Gelukkig kregen we een nog veel grappiger mannelijk exemplaar er voor terug, genaamd suikerpotje. Dat hij zijn naam geen eer aan doet zal later blijken in dit verhaal :)

Suikerpotje legde even de regels uit en concludeerde na een voorstel rondje dat alles op 1 man na HOLLANDS was! En jawel meteen daarna kwam de wel bekende zin ''pas op je hoofd'' met een heerlijk Thais accent. Suikerpotje vond het nodig om na iedere zin zichzelf te controleren of hij wel zijn eigen engels verstaan had. Dat was blijkbaar zo want hij plakt een ''Ja, Okay'' achter iedere zin. Onze groep bestond uit 2 andere echtparen en een wat oudere Amerikaan die hier wel met zijn vrouw was, maar zij lag helaas ziek op bed. Mevrouw u weet niet wat u mist. Echtpaar 1 was een ontzettend leuk stel wat niets geboekt had maar gewoon maar zag waar ze heen gingen, ontzettend leuk! Ik heb ze dan ook van harte aangeraden om naar de Junge Rafts te gaan waar wij ons meer dan geweldig vermaakt hebben vorig jaar. Echtpaar 2 bestond uit een man en een vrouw en meer wil ik er ook eigenlijk niet over kwijt, dus doe ik dat ook niet.

Nadat iedereen een fiets kreeg gingen we op weg naar de armste wijken van Bangkok, wederom mijn ogen uitgekeken van zoveel spullen op zo weinig vierkante meter. Maar gelukkig ruikt alles fris. Onze eerste stop was bij het peuter schooltje. Koen en ik hadden de vorig jaar vergeten bellenblaas allemaal meegenomen en hebben ons geweldig vermaakt met een achttal peuters/ kleuters die de bellen geweldig vonden. We hebben de bellenblaas bij ze achter gelaten en zijn door gegaan door de wijken. Wat een armoede, maar wat word ik er vrolijk van. De mensen die hier leven zijn zo ontzettend spontaan en lief. Ik en de vrouw van het leuke echtpaar hadden bijna besloten 3 roze strikjes met Thaise meisjes eronder mee te nemen, maar we hebben ze toch maar daar gelaten. Wat een schatjes die kinderen hier. Vervolgens zijn we op de drukke straten van Bangkok verder gaan fietsen en kwamen we aan bij de junglerivier. Hier werden eerst alle mensen en daarna alle fietsen in een bootje gehesen en overgevaren. Gelukkig mocht dit van de schipper. Het stuk fietsen door de jungle was genieten van al het prachtige groen, de mooie bloemen en de lokale huisjes. Ik geloof dat spinnenmans mijn vorige blog gelezen heeft want die is netjes weggebleven! Na de jungle kwamen we bij het park van de koning en hebben we de kooikarpers gevoerd. Suikerpotje had blijkbaar zijn dag want die heeft non-stop gezongen en grapjes gemaakt.

Na de vissen zijn we nog een stuk door de jungle gereden, door woonwijken en heel het eiland over tot onze pauze met water en een soort mega rijstcracker en weer door op de fiets. Ik heb koen nog nooit zo breed zien lachen en die lach is ook niet meer weggegaan. Hij voelt zich inmiddels net als ik zo thuis hier en deelde mee dat hij het bizar vond dat we niet eens 1 foto samen hadden gemaakt, waarop ik antwoordde dat dit pas dag 2 was, je vergeet werkelijk ieder besef van tijd hier.

Daarna wederom een leuk stuk fietsen kwamen we aan bij het eten waar we genoten hebben van Phat Tai (Thais gerecht). Suikerpotje kwam niet bij ons zitten maar schoof aan bij een dame die blijkbaar al wist dat hij zou komen. Achja op ieder suikerpotje past een deksel. Verder was het een leuk klein kleurig tentje, had de opper opoe een LG laptop en Flatscreen Tv en hadden ze een golden retriever met paarse wenkbrauwen. Dit laatste hebben we zelf ook nog niet kunnen verklaren. Het was in ieder geval ontzettend hilarisch. De foto volgt.

Het laatste stuk richting de haven onder de duurste, langste, grootste, hoogste brug van Thailand door gefietst, het ding kost gelukkig maar 5 Billion Dollar. Ik heb dan ook eerst even mijn voeten geveegd voor ik erop ging. Na de brug weer in het bootje terug richting het vaste land en weer over de drukke straten en overvolle wegen. Onderweg nog even gestopt bij twee prachtige tempels waarvan er 1 de voorloper was van de grote gouden liggende Bhudda in het centrum. Onderweg dachten wij dat de band van een van de mannen voor ons klapte, dit bleek een enorme rode duizendpoot waar hij overheen reed........

Een kwartier voor het einde kwamen er een paar druppeltjes die de zon wegjaagden. Maar wij Nederlanders zijn minder pietluttig dan de zon, dus gewoon door tot het moment dat wij dachten dat god de lucht had verwisseld met de oceaan. Binnen 5 minuten ging het zo hard regenen dat de straten blank stonden en wij met zijn alle op 2 vierkante meter moesten schuilen onder een afdakje. LAINY SEASON aldus Suikerpotje. Maar Suikerpotje bleek niet van suiker dus hier heb je een poncho, en nee ze zijn niet verkrijgbaar in het wit. Dus wij als een stelletje Barbapappa's die poncho's aan en fietsen maar. GAAN MET DIE BANAAN, wederom een Nederlandse zin die Suikerpotje wist. Nu heb ik gemerkt dat je als blondine hier overal breed word toegelachen en bewonderd (blonde vrouwen met een laag zelfvertrouwen, Thailand is een aanrader voor een ego boost.) Natuurlijk begrijp ik dan ook wel dat een blondine met een KNAL ROZE poncho op een fiets in de stromende regen in Bangkok er heel komisch uit gezien moet hebben. Niet dat de poncho's enig nut hadden maar goed, het gaat om het idee! Drijfnat aangekomen bij ons beginpunt even goed onze sokken leeg laten lopen en met natte billen in de taxi gestapt. Terug bij het hotel lekker douchen en naar de Golden Mountain Tempel gelopen. Prachtige tempel op (je verwacht het niet bij de naam) een berg. Op een enorme witte trap omhoog gelopen en monniken achtervolgt. Bovenop genoten van het uitzicht over de stad, en besloten dat vanavond de BAYOKE TOWER op het menu stond. Met een tuk richting het centrum gereden en HEEEEERLIJK gegeten. > JA MARIT IK HEB SUSHI OP.

Na het eten even uitbuikend over de marktjes gelopen en daarna lekker terug naar het hotel getukt. Over tukken gesproken, aan koen te zien is die al in coma. Het hakt erin zo'n reis! Ik zit onder het getik van regen op de ramen mijn blogje te schrijven. Hopelijk is het morgen droog!
Morgen is tevens ook onze laatste dag Bangkok, 's avonds gaan we met de nachttrein richting Chiang Mai en blijven daar 4 dagen en 3 nachten. Leuk! Wat een heerlijke dag om op terug te kijken. Een beetje regen houdt ons echt niet tegen hoor! We genieten met volle teugen hier.

From thailand with love,

xoxo

Koen & Melis


Mum & Pap we missen jullie!
Kusjes voor Marit & Lotte